(تصویر) ماشین جدید سایپا در همکاری با سیتروئن
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۷۲۵۶۲
سیتروئن C3 XR که با نام سیلک در ایران عرضه خواهد شد، نسخهٔ کراس هاچ‌بک تارا محسوب می‌شود و به پیشرانهٔ ۱.۲ لیتری سه سیلندر توربو با ۱۳۶ اسب بخار قدرت مجهز خواهد بود.
به گزارش خبرآنلاین، هرچند در ایران سیتروئن C3 XR تازه قرار است روی خط تولید برود اما این خودرو هرگز جدید نیست زیرا نسخه تولیدی آن برای اولین بار در نمایشگاه خودروی گوانگژو سال ۲۰۱۴ رونمایی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به نقل از پدال، بنابراین، ازآنجایی‌که تارای ایران‌خودرو هم نسخهٔ ایرانیزهٔ پژو ۳۰۱ محسوب می‌شود، C3 XR و تارا قطعات مشترک زیادی خواهند داشت و هردو از پلت‌فرم PF1 پژو سیتروئن استفاده می‌کنند. سایپا برای این خودرو در ایران نام سیَلک (Sialk) را در نظر گرفته است. این نام برگرفته از تپه باستانی سیلک در کاشان است و سایپا به دلیل قرارگیری سایت تولیدی سایپا سیتروئن در این شهر اقدام به انتخاب این نام کرده است.
طراحی بیرونی سایپا سیلک
سیتروئن C3 XR تاکنون دو بار فیس‌لیفت شده است که در نمایشگاه تحول صنعت خودروی سال گذشته، سایپا نسخهٔ اولیه آن را به نمایش درآورد. این نسخه چهره‌ای قدیمی داشت و از همان داشبورد تارا استفاده می‌کرد اما حدود یک سال بعد در نمایشگاه مشهد شاهد نمایش جدیدترین نسخهٔ C3 XR بودیم که این نشان می‌دهد سایپا به دنبال مونتاژ آخرین نسخهٔ کراس‌اوور سیتروئن است. این به‌عنوان دومین فیس‌لیفت C3 XR، در سال ۲۰۲۱ معرفی شد و طراحی جدید جلوپنجره و سپر جلو را به همراه داشت. البته علیرغم این فیس‌لیفت‌ها، ظاهر سیلک رنگ و بوی کهنگی گرفته است خصوصاً با توجه به اینکه از سال ۲۰۱۴ تاکنون در قسمت جانبی و عقب تغییر خاصی صورت نگرفته و همچنان شاهد همان نمای اولیه هستیم.
بااین‌حال، قسمت جلوی سیلک به لطف تغییراتی که طی دو نوبت در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ تجربه کرده است، بروزتر به نظر می‌رسد و می‌تواند در برابر رقبای خود در بازار ایران مثل ام‌وی‌ام X22 و ری‌را حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد. در اینجا شاهد چراغ‌هایی هستیم که توسط یک جلوپنجرهٔ باریک به هم متصل شده‌اند درحالی‌که در پایین ورودی هوای بسیار بزرگی به چشم می‌خورد که بخش بزرگی از سپر را پوشانده است. در طرفین سپر هم دی‌لایت‌های عمودی خودنمایی می‌کند. سیلک با ۴,۲۶۰ میلی‌متر طول، ۱,۷۹۰ میلی‌متر عرض و ۱,۵۶۰ میلی‌متر ارتفاع، ابعادی مشابه X22 مدیران خودرو دارد و کراس‌اوور کوچکی است.
داخل سایپا سیلک
همانطور که اشاره شد، C3 XR در ابتدا از همان داشبورد تارا استفاده می‌کرد که هم‌اکنون کاملاً قدیمی شده است اما در فیس‌لیفت‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ سیتروئن اقدام به طراحی داشبورد کاملاً جدیدی برای این کراس‌اوور کرد که فضای به‌مراتب مدرن‌تر و جذاب‌تری را نسبت به نسخهٔ اولیه که در نمایشگاه تحول دیدیم فراهم کرده است. در آخرین نسخهٔ سیلک شاهد داشبورد بروزی با دریچه‌های تهویهٔ افقی باریک هستیم که توسط یک نوار کرومی به هم متصل شده‌اند. زیر دریچه‌های تهویهٔ مرکزی نمایشگری به چشم می‌خورد که هرچند طبق استانداردهای امروزی بزرگ به نظر نمی‌رسد اما اندازهٔ معقولی دارد.
علیرغم تغییرات گستردهٔ داخلی، کنترل‌های تهویهٔ C3 XR هنوز هم ارتباط با ۳۰۱ را نشان می‌دهند. علاوه بر این، غربیلک فرمان هم همان نمونه‌ای است که در سال ۲۰۱۴ ارائه شده بود و قدیمی به نظر می‌رسد. بااین‌حال، به‌طورکلی طراحی و فضای داخلی سیلک برای یک کراس‌اوور اقتصادی (البته نه در ایران) قابل‌قبول است و تریم مشکی براق و نقره‌ای روی داشبورد و کنسول مرکزی هم حال و هوای کمی لوکس‌تری به داخل خودرو بخشیده است. همچنین ازآنجایی‌که این خودرو بر اساس پژو ۳۰۱ و تارا شکل گرفته است، در عقب صندلی‌های جاداری را ارائه می‌کند و صندوق بار آن با ۴۲۰ لیتر ظرفیت برای این کلاس کاملاً مناسب است.
در مورد پیشرانهٔ سیلک در بازار ایران ابهامات زیادی وجود داشت. ابتدا گفته می‌شد این خودرو قرار است با پیشرانهٔ ME16 تولید شود که نسخهٔ سایپا از موتور TU5 پلاس ایران‌خودرو محسوب می‌شود. C3 XR در چین هم ابتدا با همین پیشرانه عرضه می‌شد که با نام EC5 شناخته می‌شود و نسخهٔ ارتقاءیافتهٔ موتور TU5 است. درواقع ابتدا قرار بود سیلک از پیشرانه و گیربکس تارا استفاده کند اما در دی‌ماه ۱۴۰۲ قائم‌مقام مدیرعامل در حوزه مهندسی، کیفیت و تولید شرکت سایپا سیتروئن اعلام کرد این خودرو با همان قوای محرکهٔ جدید نسخهٔ بازار چین در ایران عرضه خواهد شد.
بنابراین، سیلک را با یک پیشرانهٔ ۱.۲ لیتری سه سیلندر توربو خواهیم دید که ۱۳۶ اسب بخار قدرت و ۲۳۰ نیوتن متر گشتاور دارد. انتقال نیروی این موتور هم توسط یک گیربکس شش سرعته دوکلاچه صورت می‌گیرد. این قوای محرکه ابتدا وارداتی خواهد بود اما گفته شده بعداً توسط مگا موتور داخلی‌سازی خواهد شد. به لطف این موتور، سیلک می‌تواند به حداکثر سرعت ۱۹۵ کیلومتر بر ساعت برسد در هر صد کیلومتر به‌صورت ترکیبی ۵.۱ لیتر بنزین مصرف می‌کند.
سیتروئن C3 XR هم‌اکنون در چین با قیمت ۱۱۳,۹۰۰ یوآن معادل ۱۶ هزار دلار عرضه می‌شود؛ بنابراین، با توجه به نرخ دلار ۶۰ هزار تومانی و سایر هزینه‌ها، برای این خودرو در بازار کشورمان باید انتظار قیمتی در حدود ۱.۵ میلیارد تومان را داشته باشیم. اصلی‌ترین رقیب سیلک در بازار کشورمان ری‌رای ایران‌خودرو خواهد بود که روی پلت‌فرم PF1 مشترک با سیلک ساخته شده و قرار است با پیشرانهٔ ۱۶۰ اسب بخار EF7 توربو عرضه شود. علاوه بر این، ام‌وی‌ام X33 کراس و X55 را هم می‌توان یکی دیگر از رقبای کراس‌اوور جدید سایپا دانست. طبق گزارشات، قطعات این خودرو ثبت سفارش شده و قرار است تولید و عرضهٔ آن در شش‌ماههٔ اول سال ۱۴۰۳ آغاز شود. تولید سیلک با ۲۰ درصد داخلی‌سازی شروع خواهد شد و به‌تدریج داخلی‌سازی قطعات آن افزایش پیدا خواهد کرد.
سایر اخبارمنبع: زیسان
کلیدواژه: محسوب می شود سیتروئن C3 XR کراس اوور فیس لیفت خواهد شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۷۲۵۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لطفا خودخواهانه تردد نکنید!
رعایت نکردن قوانین در همه زمینه‌ها نشانه زرنگی ما نیست. نشانه بی‌فرهنگی است. این امکانات نیست که با خود آسایش به همراه دارد بلکه استفاده درست از امکانات با خود آسایش و البته آرامش به ارمغان می‌آورد. یکی از این امکانات، وسایل حملونقل عمومی و مسیر‌های خاصی است که به منظور به حداقل زمان ممکن رسیدن رفت و آمد‌های ما وجود دارد، مثل مترو یا اتوبوس‌های بی‌آر تی متأسفانه به رغم زمان‌بندی مناسب در خدمات‌دهی حملونقل عمومی، اما عدم رعایت برخی حقوق شهروندی از سوی خود شهروندان باعث می‌شود آسایشی در کار نباشد و همواره ناراضی باشیم و انگشت اتهام را سمت دیگران بگیریم. چندبار تا به حال این انگشت را سمت خود گرفتیم؟! انگار یک خودخواهی مستتر در رفتار عمومی خود داریم!
خیلی از ما حتی حاضر نیستیم چند دقیقه بیشتر صبر کنیم تا مسافران داخل مترو پیاده شوند و بعد سوار شویم! چند دقیقه تحمل نمی‌کنیم تا به کسی فشار وارد نشود، در نتیجه به هر زور و اجبار و تنشی شده، خودخواهانه و حتی به قیمت بسته نشدن مکرر در مترو، سوار می‌شویم. انگار این همیشه ما هستیم که عجله داریم، دیرمان شده، فرصت‌مان از بین می‌رود، قراری داریم، وقت ملاقات و تعیین قرار با پزشک و مشاور داریم و تنها این ما هستیم که اگر به جلسه نرسیم، مرگ و زندگی‌مان یکی می‌شود، انگار فقط بچه ما تنها در خانه مانده است، عزیز ما روی تخت بیمارستان است و والدین ما نیازمند کمک لحظه‌ای ما هستند، خانه ما را دزد زده یا خطری ماشین‌مان را تهدید می‌کند، کلاس ما فقط مهم است و میهمان ما پشت در مانده است و... دیگران بیکار‌هایی بیش نیستند که جهت تفریح از حملونقل عمومی استفاده یا در خیابان رانندگی می‌کنند. از هزار نفر شاید تنها یک نفر اینگونه باشد. همه ما درگیری‌هایی در حد و اندازه خودمان داریم و صرفاً سطح دغدغه‌ها تفاوت دارد!
متأسفانه این نگاه در شیوه رانندگی‌کردن هم بسیار اثرگذار است و تک تک ما در کف خیابان‌های شهرمان از خودخواهی‌های شهروندان به ستوه آمدیم. روز ایمنی حملونقل بهانه‌ای شده تا درد و دل‌های مشابه را بنویسیم. آن خودخواهی که بالاتر نوشتیم در رانندگی ایرانی‌ها تلفیقی از لجاجت را هم دارد! دقت کردید؟!
جایی که مخصوص عبور افراد کم‌توان است خودروی شخصی را پارک می‌کنیم و به این فکر نمی‌کنیم که این فرد ناتوان بنا به دلایل مختلف نیازمند فضای بیشتری برای پارک است. اصلاً چرا فکر می‌کنیم فقط این ما هستیم که برای پارک کردن خودروی خود صلاحیت داریم؟!
در خیابانی که فضای پارک خودرو می‌تواند برای چندین ماشین فراهم باشد طوری ماشین را پارک می‌کنیم که نه جلوتر و نه عقب‌تر امکان پارک خودرو وجود نداشته باشد. تنها به فکر خروج راحت و ساده خودمان از پارک هستیم! آیا غیر این است؟!
عابران پیاده‌ای که قربانی رانندگان بی‌معرفت شدند! بماند که کمتر کسی کارکرد خط عابر پیاده را می‌داند و حقی برای عابران و توقف کامل قائل است، اما حتی روی خط عابر پیاده پارک می‌کنیم. ما حتی داخل پیاده‌رو و مقابل پل و مدخل عابر پیاده پارک می‌کنیم فارغ از این حق که شاید پیرزن و پیرمردی توانایی عبور از بالاتر و پایین‌تر از آن ناحیه را نداشته باشد یا مادری با کالسکه مجبور شود مسیر خود را تغییر دهد که اینگونه امنیت او به مخاطره می‌افتد.
جایی که سطل‌های زباله مکانیزه قرار داده شده ماشین را پارک می‌کنیم، نه صرف حمل زباله بلکه این حق شهروندان است که به راحتی دسترسی برای ریختن زباله خود داشته باشند.
شهر‌های بزرگ معضل جای پارک دارد، بسیار خب به خاطر پیدا نکردن جای پارک، ماشین را جایی نگذاریم که برای سایرین ایجاد مزاحمت کند! به خاطر نیم متر پیاده روی کمتر، ماشین را دوبل نگذاریم! برسیم به شیوه رانندگی کردن که همه ما کم و بیش یکی از مصادیق آن هستیم.
از حاشیه‌های خاکی یا ویژه پارک بزرگراه‌ها از کنار بقیه خودرو‌هایی که دقیقه‌ها است ایستادند به راحتی رد می‌شویم پیروزمندانه عبور می‌کنیم.
راهنمای ماشین که کلاً دکور و تزیینی است و اعتقادی به آن نداریم. بر عکس، اگر کسی راهنما بزند به جای اینکه مسیر را برای او خالی کنیم بلکه پا را روی پدال بیشتر فشار می‌دهیم تا مبادا چند ماشین از ما جلو بیفتد!
چرا باید انقدر فاصله را با ماشین جلویی کم کنیم که در نهایت مجبور شویم ترمز بیشتری بگیریم و استرس مضاعف هم به خودروی جلویی و عقبی بدهیم، هم خودمان! چرا وقتی در باند سه اتوبان با سرعت کم در حال حرکت هستیم مسیر را برای خودرو‌هایی که سرعت بالاتری دارند باز نمی‌کنیم؟! چرا فکر می‌کنیم بقیه هم دوست دارند موسیقی که ما گوش می‌دهیم را به اجبار و با صدای بلند گوش دهند؟! گفته می‌شود درصدی از دعاوی و ضرب و جرح به همین فرهنگ رانندگی کردن و عدم رعایت حقوق دیگران برمی‌گردد!
راستی چرا با خانم‌ها بیشتر لج می‌کنیم؟! چرا با دیدن یک خانم پشت فرمان مشکل داریم؟! با فرض غلط رانندگی نامناسب خانم‌ها، چرا سعی نمی‌کنیم با ایجاد امنیت خاطر و روان به رانندگی بهتر آنها کمک کنیم؟! چرا فکر می‌کنیم با دستپاچه کردن یک خانم به موفقیت در رانندگی و طی مسیر می‌رسیم یا حتی فارغ از نگاه جنسیتی برای همه در رانندگی ایجاد دستپاچگی می‌کنیم. چراغ زدن‌های ممتد در جاده و اتوبان، سبقت‌های نزدیک به ماشین جلویی و... از جمله این موارد است.
متأسفانه این مثال‌ها فقط به شهر و خودروهای شهری و شخصی برمی‌گشت. آمار بالای قربانیان جاده‌ها حکایت دیگری از این مثال‌ها است و این خودخواهی و لجاجت در جاده‌های بین شهری و توسط ماشین‌های سنگین شکل مرگ به خود می‌گیرد. شاید بگوییم مشکل از ماشین‌ها و خودرو سازان است. بله حق با شماست، اما وقتی یک مسیر ما را به سرمنزل مقصود نمی‌رساند باید مسیر را تغییر داد. ایمن‌ترین خودروهای جهان هم در سرعت بالا تابوت مرگ هستند.
بخش اصلی ماجرا مربوط به فرهنگ ما در رانندگی و سیستم حملونقل چه در بعد عمومی، چه ریلی و چه جاده‌ای است. فرهنگ ما استفاده از حملونقل را برای دیگران ایمن یا نا ایمن می‌کند و این صرف رانندگی نیست. یک‌بار برای همیشه یاد بگیریم در مترو و اتوبوس به افراد زل نزنیم. صفحه گوشی بقیه را نگاه نکنیم. داخل وسایل نقلیه عمومی سیگار نکشیم. مکالمات طولانی را در حملونقل عمومی قطع کنیم. آقایان محترم، چرا انتقام فضای محدود مترو و اتوبوس را از بانوان می‌گیرید و وارد حریم آنها می‌شوید؟!
موتورسوار محترم که قانون مخصوص به خود را داری، با عبور از چراغ قرمز و ورود ممنوع چرا خود و خانواده دیگری را به خاک سیاه می‌نشانی؟ از پیاده رو تردد نکن. بار بیش از اندازه ظرفیت روی موتور حمل نکن! موتور خود را طوری پارک کن که ماشین‌ها امکان پارک داشته باشند. خیابان‌ها حق مسلم تو نیست که دائماً برای خودروهای شخصی بوق و چراغ میزنی (البته توأم با ناسزا) که کنار بروند و تو رد شوی. ما باید طوری رانندگی کنیم که نه سرنشینان داخل خودرو و نه کسانی که بیرون از خودروی ما هستند اعم از عابران پیاده و سایر خودرو‌ها احساس خطر نداشته باشند و با امنیت تردد کنند. همه ما از این مثال‌ها زیاد داریم که شاید اگر قرار باشد همه را بنویسیم، صفحات روزنامه برای آن کم باشد، پس فقط خودمان باید روی فرهنگ خود کار کنیم تا امنیت برای خودمان و سایرین فراهم شود.
منبع: روزنامه جوان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟